تمام مجازات تو

                                     تمام مجازات تو 

 

   هنگامه دهشتناکی است 

در این نیمه شب تاریک که همه یا به لحافها پناه برده اند و یا شالها را همچون طناب دار- به دور گردن پیچیده اند -من سخت میسوزم . تمام من میسوزد . 

تمام من در نیمه ماه میسوخت و تو نیمه دیگر ماه را در چشمت می دوختی و من مردم از نیمه ها. 

من سوار بر قطاری بودم که در دریا سقوط کرد و تنها به اندازه دو انگشت -تنفس برجای گذاشت. مرا ندیدی که همراه با همان دو انگشت تنفس - اتاقت را کدر کردم؟ 

من مخلوط با همان دو انگشت تنفس - به اتاق تو خزیدم و تو هراسیدی از استنشاق دریای مواج اتاقت. تو مرا در حباب دریای اتاقت دیدی و تمام شب را در چشم من آه کشیدی و سر تکان دادی. 

              بودن تو .... 

                          تمام مجازات توست.