باستانشناس
آیا باید باور کرد؟به قصد قبولی در آزمون سراسری کنکور92 شرکت نکرده بودم.تنها بهانه ای بود برای آرام شدن. و حال در رشته باستانشناسی پذیرفته شده ام و هاج و واج مانده ام چه کنم؟رشته ای که سالها آرزویم بود.اما انگار کمی دیر است.دور شدن از خانواده ای که پشتشان منم و پناهشان هم من.و درآمدی که منبعش لغزان است. انگار باید بمانم و نروم...
همیشه یک پای خوشبختی لنگ است.
لنگ؟کاش فقط لنگ بود محمد عزیز
اول تبریک می گم بهت بابت قبولی
دوم هم نمی دونم چی باید گفت شاید بشه به نوعی نوش دارو بعد از مرگ سهراب تلقی کرد.اما ایسا من هیچ وقت خواندن و مطالعه رو منوط به دانشگاه و فضای آکادمیک نمی دونم.هر چند خودم الان تو این فضا هستم.ایشالا هر چی خیره بشه. بخند مرد...
حق با توئه محمد جان... و حالا میخندم